مقاله نویسی

قبل از ارائه ی یک مقاله به یک نشریه ی علمی، باید دو مورد را در نظر گرفت. اولین نکته نیاز به اطمینان یافتن از این است که باید پیام واضح و عقلانی داشته باشید. دومین نکته ارائه ی مقاله در قالب صحیح به نشریه ی مذکور می­باشد. اولین نکته مهمترین است. هر چقدر هم که یک ارائه زیبا و بادقت باشد، مقاله منتشر نخواهد شد مگر اینکه نتیجه­گیری واضح و معقولی ارائه دهد (سردبیران نشریه های مطرح علمی همواره دوست دارند به نویسندگانی که نتایج تحقیقاتشان قابل انتشار است اما در انتشار آنها به زبان خارجی مشکل دارند کمک کنند).

زمانیکه از ما خواسته می­ شود یک گزارش یا مقاله­ ی علمی بنویسیم، باید شامل بخش چکیده هم باشد. در بخش چکیده خلاصه­ ی کوتاهی از موضوع مقاله ارائه شده و معمولا در ابتدای مقاله و قبل از شروع متن اصلی مقاله قرار می­گیرد. خواندن چکیده­ ی مقاله، نگرشی کلی از آن ارائه می ­دهد و تمام بخش­های مقاله باید به شکل خلاصه در آن آورده شوند.

مقدمه­ ی یک مقاله علمی، الهام­ بخش ترین بخش مقاله است. مقدمه­ ها از نظر اندازه نصف یک صفحه هستند، اگرچه در صورتی که نیاز به مقدمه­ ی طولانی­ تری وجود داشته باشد، می­توان آن را طولانی­ تر نگارش نمود. مقدمه­ ها معمولا با فرضیات مطرح شده آغاز گردیده و با توصیفی از قضایا پایان می­یابند. مقدمه­ ها یک چارچوب فرضی برای مقاله ارائه می­ دهند که خواننده را قادر می­سازد پیشینه­ ی فکری این کار علمی را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد. یک مقدمه­ ی خوب، کیفیت مقاله را تعیین می­کند، توجه خواننده را به خود جلب نموده و بیانات فرضی یا قضایا را بهم پیوند می­دهد.

عموما هیچ محدودیتی در تعداد صفحات نیست، اما یک مفهوم کلیدی در این بخش این است که این بخش را تا حد امکان خلاصه نگه داریم. افراد این روش­ ها را به شکل انتخابی خواهند خواند. ممکن است خواننده تنها به یک فرمول یا بخشی از یک روش علاقه ­مند باشد. در اینجا می ­توان روش­های گوناگون را تحت سرفصل­های گوناگون به شکل جداگانه گزارش داد یا همه را به شکل ترکیبی ارائه نمود .

طول صفحه­ ی این بخش به مقدار و نوع داده­ هایی که باید گزارش شوند بستگی دارد. در صورتیکه ممکن است، جهت ارائه­ ی موثرتر نتایج، نتایج را به شکلی مختصر و با استفاده از اشکال و جداول بیان کنید. توصیه­ هایی در رابطه با این بخش در زیر آورده شده.

نتایج معمولا مشکل­ترین بخش نگارش یک مقاله هستند، و بسیاری از نویسندگان احساس می­کنند در پایان کار نگارش مقاله دیگر چیزی برای گفتن ندارند. نویسنده باید در نظر داشته باشد که همواره بخش نتیجه­ گیری چیزی است که در خاطر خواننده باقی می­ماند.

راه های متعددی برای این منظور وجود دارد. عمده این جورنالها در یک مشخصه مشترک هستند که از نویسندگان بابت انتشار مقاله شان پول دریافت می کنند. این پول میتواند تحت عناوینی نظیر Submission Fee و یا Publication Fee و یا Author Fee و یا PageCharge از مولفین دریافت شود.

امروزه شاید کمتر کسی را که دارای تحصیلات دانشگاهی است، بتوان پیدا نمود که برای یافتن پاسخ سؤالات روزمره خود یا اطرافیانش، از جستجو در منابع اینترنتی استفاده نکند. رشد دسترسی طبقات مختلف جامعه به اینترنت و در کنار آن، رشد کمی و کیفی محتویات وب (حتی رشد صفحات فارسی وب نیز سریع است)، این منبع را به عنوان یک منبع در دسترس، ارزان و مقرون به صرفه، در انتخاب اول رجوع افراد به آن، قرار داده است.

معمولا دانشجویان کارشناسی و همچنین عده‌ای از دانشجویان کارشناسی ارشد برای نوشتن اولین مقاله مشکل دارند.در واقع هدف و برنامهٔ کلی‌ برای نوشتن مقاله ندارند،که کمی‌ طبیعی‌ به نظر می‌رسد زیرا برخلاف مسائل دیگر مربوط به اپلای‌ اطلاعات کمی‌ در این زمینه وجود دارد.متاسفانه بعضا مشاهده شده همهٔ اساتید اطلاعات لازم در این زمینه را ندارند. نکات بسیاری در نوشتن مقاله وجود دارد که مسلما از فرمول خاصی‌ پیروی نمی کند اما به هر حال نکات زیر برای شروع دانشجویانی که دید کلی‌ ندارند مفید خواهد بود:

چند سالی است که شاهد هستیم که ارائه مقاله در مجلات قرار گرفته در نمایه جهانی ISI مورد توجه شدید اساتید ایرانی قرار گرفته به گونه ای که کشور حایز رتبه ۱ علمی در جهان در رشد ارائه مقالات ISI در طی بیست سال اخیر شده است. سیاستهای مراکز سیاستگذاری علم و فناوری کشور نیز در همین راستا بوده و اجبار اساتید به ارائه حداقلی از تعداد مقالات علمی-پژوهشی در یک دوره ارتقا و تشویق آنان به سوی حرکت به این حوزه – با پیش بینی امتیاز نسبی بالا در آیین نامه ارتقای اساتید- سبب شده است که قطار علم و فناوری کشور عمدتا در ریل مقالات ISI حرکت کند.