چگونگی نگارش مقدمه
مقدمه ی یک مقاله علمی، الهام بخش ترین بخش مقاله است. مقدمه ها از نظر اندازه نصف یک صفحه هستند، اگرچه در صورتی که نیاز به مقدمه ی طولانی تری وجود داشته باشد، میتوان آن را طولانی تر نگارش نمود. مقدمه ها معمولا با فرضیات مطرح شده آغاز گردیده و با توصیفی از قضایا پایان مییابند. مقدمه ها یک چارچوب فرضی برای مقاله ارائه می دهند که خواننده را قادر میسازد پیشینه ی فکری این کار علمی را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد. یک مقدمه ی خوب، کیفیت مقاله را تعیین میکند، توجه خواننده را به خود جلب نموده و بیانات فرضی یا قضایا را بهم پیوند میدهد.
۱ – آغاز پاراگراف اول با جملاتی دربرگیرنده ی عنوان مقاله
به خواننده این فرصت را بدهید که موضوع اصلی مقاله را دریابد. برای مثال، آغاز بحث در ادامه ی جمله ی کوتاهی که در سرفصل آمده تاثیر کمی در خواننده بر جای میگذارد.
در یک مقاله ی تحقیقاتی، مقدمه ها با بحثهایی آغاز میشوند که نشانگر اهمیت مقاله بوده و در کنار آن، تاریخچه ی موضوع و چگونگی رسیدن به هدف اصلی مقاله را پوشش میدهند.
تقریبا در تمام مقالات مربوط به علوم انسانی، بهترین روش ایجاد مقدمه، استفاده از روش “قیف(Funnel)”یا هرم معکوس است. باید در بخش مقدمه با حقایق گستردهی تاریخی، کار را آغاز نموده، کمی به جزئیات بپردازید و در هنگام توصیف فرضیه صریح باشید.
۲ – قراردادن جمله ی اصلی و تازگی فرضیه در قسمت پایانی مقدمه ی پاراگراف
موضوع اصلی مقاله را توسط یک جمله ی کوتاه بیان نمایید، اما ممکن است جملات زیادی جهت روشن نمودن فرضیه نیاز داشته باشیم.
۳ – پیشرفت مقدمه با روشن سازی و توصیف نکات اصلی یافته ها، نتایج و استنتاجها
این بخش به خواننده نشان میدهد در حالت کلی باید چه انتظاری از مقاله داشته باشد.
۴- در صورتیکه روش اول با عنوان همخوانی نداشته باشد، ممکن است آغازگرهای زیادی به معرفی نیاز داشته باشند
شرحها، نقل قول ها، مباحث اخیر یا معرفی تکنیک های مورد استفاده در کارهای تحقیقاتی اخیر جهت آغاز یک مقاله ی علمی
همچنین میتوانید مباحث خاص را با مقایسه یا تمایز بین حوادث و ایده ها آغاز نمایید.
۵ – ویرایش زبان نوشتاری
مقدمه و یافته ها و نتیجه گیریها باید پیوند و ارتباط صریحی داشته باشند.
به خواننده این فرصت را بدهید که موضوع اصلی مقاله را دریابد. برای مثال، آغاز بحث در ادامه ی جمله ی کوتاهی که در سرفصل آمده تاثیر کمی در خواننده بر جای میگذارد.
در یک مقاله ی تحقیقاتی، مقدمه ها با بحثهایی آغاز میشوند که نشانگر اهمیت مقاله بوده و در کنار آن، تاریخچه ی موضوع و چگونگی رسیدن به هدف اصلی مقاله را پوشش میدهند.
تقریبا در تمام مقالات مربوط به علوم انسانی، بهترین روش ایجاد مقدمه، استفاده از روش “قیف(Funnel)”یا هرم معکوس است. باید در بخش مقدمه با حقایق گستردهی تاریخی، کار را آغاز نموده، کمی به جزئیات بپردازید و در هنگام توصیف فرضیه صریح باشید.
۲ – قراردادن جمله ی اصلی و تازگی فرضیه در قسمت پایانی مقدمه ی پاراگراف
موضوع اصلی مقاله را توسط یک جمله ی کوتاه بیان نمایید، اما ممکن است جملات زیادی جهت روشن نمودن فرضیه نیاز داشته باشیم.
۳ – پیشرفت مقدمه با روشن سازی و توصیف نکات اصلی یافته ها، نتایج و استنتاجها
این بخش به خواننده نشان میدهد در حالت کلی باید چه انتظاری از مقاله داشته باشد.
۴- در صورتیکه روش اول با عنوان همخوانی نداشته باشد، ممکن است آغازگرهای زیادی به معرفی نیاز داشته باشند
شرحها، نقل قول ها، مباحث اخیر یا معرفی تکنیک های مورد استفاده در کارهای تحقیقاتی اخیر جهت آغاز یک مقاله ی علمی
همچنین میتوانید مباحث خاص را با مقایسه یا تمایز بین حوادث و ایده ها آغاز نمایید.
۵ – ویرایش زبان نوشتاری
مقدمه و یافته ها و نتیجه گیریها باید پیوند و ارتباط صریحی داشته باشند.